من، الهام افشاریان، متولد سال ۱۳۶۲ در شیراز، شهر شعر و هنر، به دنیا آمدم. در خانواده‌ای که هنر در رگ‌هایش جاری بود، بزرگ شدم؛ پدرم، مجید افشاریان، کارگردان و بازیگر تئاتر و تلویزیون، و مادرم، زهرا سعیدی، بازیگر و نویسنده‌ای پرشور. از کودکی، هنر نه‌تنها در خانه‌مان، بلکه در روح و جانم ریشه دواند. همیشه شیفته‌ی تصویرها بودم؛ طرح‌ها، نقش‌ها و آنچه به چشم می‌آید و به دل می‌نشیند. این عشق مرا به کالج گرافیک و سپس به لیسانس صنایع دستی کشاند، جایی که هنر، تاریخ و فرهنگ در هم می‌آمیزند. اما شوقم به کشف عمیق‌تر، مرا به تاریخ هنر ایران سوق داد. در کارشناسی ارشد، ردپای هزاران سال خلاقیت و تمدن را جستجو کردم و عمیق‌تر در این مسیر گام نهادم. همزمان با تحصیل، طراحی لباس را آغاز کردم. برایم لباس فقط پوشش نبود، بلکه بیانی از هویت و هنر بود. دوران همه‌گیری کرونا فرصتی شد تا در مدرسه‌ی مدآرت پاریس، طراحی لباس و مدیریت مد را بیاموزم؛ تجربه‌ای که دیدگاهم را به هنر، تاریخ و طراحی دگرگون کرد. حضور در مسابقات و نمایشگاه‌های طراحی لباس نیز به من آموخت چگونه از گذشته الهام بگیرم و آن را با خلاقیت به حال و آینده پیوند دهم. اکنون، در مقطع دکتری تاریخ هنر ایران تحصیل می‌کنم و با پروژه‌هایم تلاش دارم پلی میان تاریخ لباس و روش‌های نوین آموزش بسازم.برای من، هنر فراتر از حرفه است؛ زبانی است برای روح، قصه‌ای که مرزهای زمان و مکان را درمی‌نوردد. من الهام افشاریان هستم؛ زنی که در جستجوی پیوند تاریخ و هنر، رویای ایرانی آباد را در دل دارد.
